De geschiedenis van Backlee

Er was eens............

De Backleecompetitie is begin 1994 ontstaan uit een idee van Paul en Ger om de uitslag van de GP's te voorspellen. Zij waren in dat eerste jaar ook de enige deelnemers. Jo heeft zich in de loop van dat jaar opgeworpen als notaris. 'Dan ben ik wel Backlee'. Met deze woorden is de naam van de competitie ontstaan. De winnaar in 1994 was Ger, goede tweede Paul....De prijs bestond uit een etentje in de Griek aan de Dautzenbergstraat in Heerlen. Om zich te kunnen vergewissen dat alles reglementair zou verlopen, is Jo ook mee gegaan. De avond eindigde minder formeel met een stagedive van Ger over Jo en Paul, het leven kostend aan de antenne en buitenspiegel van de wagen van Paul.

In 1995 ging de notaris zelf meedoen. Hij had zich voorzien van drie dichtgevouwen papiertjes in andere volgorde de twee Ferrari's, twee Benettons en twee Williamsen erop. Het invullen werd dus niet geheel serieus genomen, getuige het opgooien van de drie blaadjes en daar een willekeurige keuze uit maken. Gewonnen heeft hij echter wel in dat jaar. De Griek in de Sittardse Putstraat was het toneel van de 'prijsuitreiking', nadat eerst een bowling bezocht werd. Latere deelnemer Hugo was bij het eten ook aanwezig.

In 1996 werd Hugo ook deelnemer. De reglementen werden aangepast om het irritante briefjesgegooi te voorkomen. Per GP moesten nu twee nieuwe namen t.o.v. de vorige voorspelling worden vermeld. Paul werd winnaar en het etentje vond plaats in café Americain aan de Sittardse markt.

Begin 1997 waren er enige strubbelingen tussen de deelnemers. Paul haakte na één race af en werd vervangen door Men. Hugo deed het gehele seizoen niet mee. In zijn plaats kwam Haf. Wederom was het Ger die de eindoverwinning opeiste. Het Mexicaans restaurant aan de Rumpenerstraat in Brunssum werd bezocht en ook de café's in Brunssum werden met een bezoek vereerd. Dat doen we dus niet meer.

1998 betekende de terugkeer van Paul, met Leo, René en Dave als extra deelnemers. In totaal namen er dus 8 man deel aan de competitie. Al vroeg werd duidelijk dat Haffie zijn problemen van vorig jaar de baas was geworden en zegevierde glansrijk. De joker heeft hij bewust tot de laatste race bewaard om de overige deelnemers nog wat extra belachelijk te maken. Voor het eerst vond in eetcafé Tappaz aan de markt in Sittard een echte prijsuitreiking plaats, waarbij aan Leo de poedelprijs werd uitgereikt. Haf werd als winnaar vereerd met een loeizware - en nadat Jo ermee klaar was, enigermate gedeukte - beker, die door vrijwel alle café's aan de markt in Sittard meegezeuld is.

In 1999 werd het deelnemersveld weer uitgebreid met 5 deelnemers. Hieronder bevond zich de eerste vrouwelijke deelnemer, Esther. Overige nieuwkomers waren Martin, Nico, Roger en de weer teruggekeerde Hugo. De reglementen waren weer uitgebreid en de competitie was zelfs na de laatste GP nog niet definitief beslist. De voorspelde einduitslag Top-6 moest de doorslag geven. Dave stond an kop en bleef ook de winnaar. Hij was overigens lang koploper, maar werd door effectief jokergebruik van Roger bij de GP van Hongarije en goed invullen van Martin voor de laatste GP nog verdrongen naar de derde plaats. Een ijzersterke lijst bij de GP van Japan bracht hem toch weer terug op het hoogste plan. Het eetcafé Ernesto (het vroegere Americain) was in verband met de goede ervaringen aangewezen als decor voor het jaarlijkse vreet- en zuipfestijn. Helaas bleek dit restaurant in andere, minder informele, handen te zijn overgegaan. Grootste probleem bleek echter het wachten op Martin te zijn, waardoor enkele ABP'ers reeds aardig in de olie zaten voordat we gingen eten. Valpartijen en verwijten vanuit het restaurant hebben ons weer voor een andere gelegenheid voor volgend jaar doen kiezen. De vrouwelijke deelnemer heeft de finish niet gehaald, door slechts één compliment van Paul was zij al dusdanig uit het veld geslagen, dat ze afzag van verdere deelname.

Het jaar 2000 ging van start met 12 deelnemers. Men bleek weer ijzersterk te zijn en eindigde als laatste. De overwinning ging, mede door effectief jokergebruik in Hongarije naar Roger. René was weer in de kop van het klassement geëindigd. Uiteraard waren de reglementen weer aangepast. Om niet met het echec van vorig jaar geconfronteerd te worden, werd de stapavond met meerderheid der stemmen verplaatst naar de zaterdag. Ditmaal was Heerlen uitgekozen. Zeer nuchter zaten de deelnemers (zij die er waren) aan tafel in de Joegoslaaf, waarbij Nico ten onrechte met de poedelprijs (bij afwezigheid van Men) werd getooid. Roger vd Heuvel ontving de restanten van de beker van vorig jaar. Buiten werd nog met champagne gespoten.

In 2001 gingen de reglementen weer volledig op de schop. Er werd gewerkt met te besteden budgetten, die wijzigden naar gelang de prestaties van de coureurs, en er was een maximum aan het gebruik van dezelfde naam. De competitie was zeer spannend, in de laatste race stelde Nico de overwinning veilig. Hij had als eerste in de gaten dat de goedkope coureurs meer punten opleverden in het nieuwe telsysteem. René moet gaan uitkijken dat het niet zijn levensmotto wordt, maar het was weer nét niet. Jo werd zeer overtuigend laatste. De stapavond was op 22 december in Sittard, waar we met 8 personen weer in het restaurant boven Tappaz zaten. Het eten en de sfeer waren uitstekend en de avond werd met een broodje Shoarma beëindigd.

2002 bracht.....weer nieuwe regels. De inschrijving werd opengegooid en enkele nieuwe deelnemers konden begroet worden. In totaal ging de competitie met 16 man en 1 vrouw van start. Hulde aan die vrouw, want ze heeft het het hele jaar uitgehouden. Bij de nieuwe deelnemers zaten directeuren en restauranthouders, dus de sponsoring zou wel OK zijn. Wat ook tegenviel, was de complexiteit van de regels, althans voor die mensen die niet meededen voor de overwinning. Voor het eerst in de historie waren de verwerking van de inzendingen en de puntentelling geautomatiseerd. De coureurs werden in categorieën ingedeeld en na het eerste kwartaal werd de joker geïntroduceerd. Mensen die na vroegtijdig jokergebruik nog juichten, moesten op het einde van het jaar vrezen dat de laatste plek hun ten deel zou vallen. Die eer was tenslotte weggelegd voor Nico, terwijl Ger overtuigend winnaar werd. Volgens sommigen zat daar een luchtje aan, ondanks dat meerdere keren per jaar gestemd kon worden over een maatregel, die Ger weer korter bij de overwinning bracht. Het seizoen werd besloten in restaurant Monchique in Sittard (waar het gelukkig niet echt chique was), waarna de binnenstad weer onveilig werd gemaakt. Ondanks een als vanouds werkende NS (niet rijdende treinen, vertraagde treinen, etc) is iedereen nog gezond thuis gekomen.

In het jaar 2003 waren er nieuwe regels..... Omdat alle varianten al de revue gepasserd waren, ging het dat jaar back to basics. Het kwam erop aan om de top-8 van de GP's te voorspellen. Voor iedere finisher in die top-8 kreeg men (en ook de anderen) één punt. Al vroeg in het seizoen kwam er kritiek op de regels. Inhalen was bijna niet mogelijk, door de geringe puntentoebedeling. Wijs geworden door 2002, werden de regels echter niet aangepast in de loop van het jaar. De automatische puntentelling, inmiddels omgedoopt tot het 'Juweel' functioneerde weer perfect. Ook het insturen kon via dit juweeltje gebeuren. Na een spannende strijd aan kop, wist Roger Houben de overwinning op te eisen. Ger eindigde in navolging van Nico na zijn overwinning in het voorafgaande jaar als laatste. Het etentje vond plaats in de Canadian Corner in Brunssum. In een zeer gezellige zaak werden de prijzen uitgereikt en heerlijk gegeten. Na afloop van het eten trokken we dit keer niet de café's in, maar naar het huis van René, waar het bier en de wijn op ons wachtten. Omdat we toch net gegeten hadden, lagen al snel kaas, worst en chips op tafel. Het vaatje was tegen de verwachting in al snel op. Gelukkig hadden we nog een klein vaatje en flessen bier. Op enkele mensen na, was de rest op een zeer christelijke tijd thuis of in een kroeg in Heerlen. Het was een zeer gezellige avond, in die vorm voor herhaling vatbaar.

In 2004 werd die ook herhaald bij Ger thuis. Winnaar in dat jaar was wederom Haf en Hugo werd tot nummer laatst gekroond. Tot enkele dagen na het feest rook de woning van Ger naar gourmet. Nieuw tijdens de feestavond was het democratisch praten over de regels 2005. Om iedereen de kans te geven zijn zegje te doen, moest die persoon eerst in het bezit zijn van de "praatvogel".

2005was het jaar van de nieuwe regels.... Ingezet moest worden op zowel teams als coureurs en deze regels vielen ook nog in de smaak bij de meesten. De regels werden het slimst toegepast door neef Henri, die Backlee dat jaar wist te winnen. De feestavond werd gehouden in Heerlen, waar we na het bowlen en gourmetten in hoeve de Aar een volledige kroeg in Welten bezetten. Zeer geslaagde feestavond.

In 2006
trad Roger Brouwers, broer van Ed, toe tot Backlee en wist meteen te winnen. Zo was de traditie niet, maar hij deed het toch. De feestavond werd gehouden in een kroegje in Meezenbroek. Gezellig gegeten en daarna twee dartwedstrijden gehouden. Rond negen uur kwam tot ieders verrassing ook nog een diskjockey binnen die dacht een voetbalstadion van volume te moeten voorzien. Menigeen was redelijk schor de volgende dag.

2007 was het tweede jaar van deelname voor Roger en dus mocht hij traditiegetrouw dat jaar wél winnen. Op de feestavond vermaakten we ons goed door in Hoensbroek eerst bij de Griek te eten en in een zeer gezellige kroeg in Amstenrade een potje te pokeren en gezellig at te drinken. Het pokeren werd door Ed, Roger en Paul wel erg serieus genomen. Zij zaten nog steeds te spelen toen de meesten al richting thuisfront getogen waren. Heel leuke muziek gehoord in het café.

2008 was eindelijk het jaar van Ruud. De regels werden steeds heel licht aangepast sinds de invoering van het gokken op teams en coureurs. Uiteindelijk trok Ruud aan het langste eind en begon de rest een spaarclub om de lange rit naar de Voerstreek te maken. Gelukkig streek Ruud over zijn hart en konden we in het Roda JC-stadion gaan wokken. Gereserveerd voor zes man. Toen nummer tien binnenkwam, was gelukkig nog een grotere tafel vrij, anders was het echt intiem geworden. Heerlijk gegeten, met de heetste der hete sauzen over het vlees. Na afloop nog naar een kroeg in Kerkrade waar een rokersruimte was. Daar zat niemand in, maar voor de rest werd er volop gerookt in de kroeg. Toen neef Henri van het toilet kwam bleek iedereen al met de jas aan te staan, klaar voor vertrek.

2009 werd niet het jaar van Brawn GP en Jenson Button, maar ook wederom het jaar van Roger Brouwers, die hiermee drie uit vier behaalde. Hij was de enige die meteen het volste vertrouwen in Brawn had en was na deel 1 in de competitie al niet meer te achterhalen. De feestavond werd pas in maart van het volgend jaar gehouden bij Ger thuis, waar de GP van Australië bekeken werd en waar rond vijf uur de Griek het eten bezorgde.

Aan het begin van het jaar 2010 wist Ger enkele mensen van Benelux Racing Online zover mee te krijgen om mee te doen aan Backlee. De regels werden aangepast, zodat het nu ook mogelijk werd om in de loop van het eerste deel van inzending te kunnen switchen. In dat jaar werd binnen Backlee ook Backlee Light geïntroduceerd. Dat was eerst een "neven"-competitie gespeeld door de neven van René (en Ger en Leo....). De regels waren simpel en Ger wist de laatste editie te winnen. Toen René aangaf te stoppen met die competitie is die door Ger bij Backlee ondergebracht. Backlee bestaat sindsdien uit Backlee F1 en Backlee Light. Winnaars werden Jan Feenstra van BRO/SRVN bij F1 en Arian Been (ook BRO/SRVN) bij Light. Voor het eerst in de historie werd er geen feestavond gehouden.
 
In 2011 deden meer mensen van de Online raceclub BRO/SRVN mee. De regels voor Light werden lichtjes aangepast en F1 kreeg minimale aanpassingen op het gebied van de regels. De aanpassing van Light pakte echter niet zo goed uit en de deelnemers werden uitgedaagd mee te denken aan betere regels voor Light 2012. In Light dit jaar ook voor het eerst een juweel en wel van de hand van Arian Been van BRO/SRVN. Dat boeide Partick Smid van (ook SRVN) allemaal niet, want hij schreef Light op zijn naam. De eindoverwinning in Backlee F1 ging wederom naar Jan Feenstra, die Bram Beelen nipt voor wist te blijven.

 

2012. Ger kopieerde iets teveel kolommen in het juweel van Light en voordat het juweel eindelijk geopend was, waren we een half uur verder. Dat boeide eenmalig APG-deelneemster Leni van Leeuwen niet. Als eerste vrouw in de historie won zij een Backleecompetitie. Hugo eindigde als nummer laatst. In F1 gingen we met wee teams en zes coureurs de strijd aan. Mark de Vries van SRVN en Roger (broer van Ed) stonden slechts één punt van elkaar, maar in de allerlaatste race pakte Mark de overwinning. Nieuwkomer Twan uit Brunssum (ook SRVN'er) eindigde als laatste.

 

Het werd 2013. In F1 moesten we het doen met slechts één team en vier coureurs. Dat werd dus verstandig beleggen, waar in het verleden behaalde resultaten geen garanties bleken voor successen in de toekomst. Nieko spendeerde zijn Bernies het verstandigst, mede door de eindeloze zegereeks van Vettel. Ruud dreigde laatste te worden, maar een eindsprint zorgde ervoor dat Paul die eer te beurt viel. Het juweel van Light functioneerde nu naar behoren en Leo haalde de overwinning binnen. Twan toonde karakter door het hele jaar met één lijst te doen en zag die inspanning beloond met de laatste plek en meerdere races zonder punt.

 

 

Totale vrijheid in 2014. Niks geen zoveel teams en zoveel coureurs, maar gewoon geld uitgeven aan teams of coureurs, geheel naar eigen inzicht. Het nieuwe turbotijdperk zorgde voor de meest afzichtelijke wagens met neuzen die regelmatig vergeleken werden met mannelijke lichaamdelen van drie letters rijmend op het einde van flauwekul.

In 2015 werd het jaar gesplitst in slechts twee delen. Je kon in het tweede deel een nieuwe lijst inzenden na drie tot 7 zeven races van dat deel. Joep Heijmans wist de regels het beste te interpreteren en won deze editie. In Light beleefde Theo van Kessel in de persoon van Theo2, Zinho, zijn eerste succes binnen Backlee.

2016 bracht nieuwe regels.... Geen teams, maar maximaal 10 coureurs en twee keer per jaar inzenden. Dat deed ikzelf (Ger, voor zij die nog niet weten) het beste door in te zetten op Red Bull in het tweede deel. Wouter Dillema won Light in dat jaar.

Eindelijk was het zover: Theo van Kessel won de editie van 2017. Hij had er wel inmiddels zijn gehele gezin voor moeten inschrijven (winstkansen spreiden noemt hij dat), maar na een jaar of 20 had hij dan eindelijk succes. Het was weliswaar niet onder zijn eigen naam, maar onder de naam van zoon Zinho. Terug naar vier keer per jaar inzenden en weer gewoon geld uitgeven tot het op was, met een maximum van 10 coureurs. Wie won Light? Dat was Theo zelf! Al moest hij de overwinning delen met Ruud en Theo 4, oftewel dochter Yannai. De feestavond werd op 29 juni 2018 gehouden in Hoensbroek gehouden, waar Theo ons trakteerde op een heerlijke bbq. Heel gezellig en heel warm en vooral heel jammer dat het eerstvolgende weekend de bbq van Theo in vlammen opging.

 

Het was even wachten, maar 2018 werd eindelijk weer het jaar van Nieko Reuleaux. De regels van F1 kenden behalve het voorspellen van coureurs in vier delen ook het voorspellen van de motoren, verspreid over vier delen. De goede vorm van Red Bull in het laatste deel bracht Nieko de eindoverwinning. Ik zelf werd goede tweede (zweiter Sieger, zoals ze hier over de grens zeggen). In Light won Sandra Gijbels, in 2018 nieuw bij Backlee. Zij voorspelde het beste de vier motoren, verdeeld over de vier perioden, waarbij in een vooraf aangegeven deel de joker ingezet kon worden. Theo nam een sabbatical. omdat hij lang in Singapore verbleef toen de eerste keuzes bekend gemaakt moesten worden.

 

In 2019 was het in Light de kunst om per kwartaal 1 motor en 1 coureur (die geen gebruik maakte van die motor) te kiezen. Hugo en Paul begrepen die het beste en deelden de eindoverwinning voor Marc. In F1 was het het grote Van Kesselfeest. Anita op 1, Yannai op 2 en Theo zelf op 3. Theo zou zich bijna moeten schamen voor Zinho op plek 17. In dit jaar haalden we werkelijk alles uit de kast op het gebied van de regels. Het was de bedoeling om in 4 delen iedere keer 4 coureurs en 2 teams te kiezen, waarbij per deel minimaal 1 team en 1 coureur gewisseld moest worden. De keuze voor deel 2 mocht je al eerder maken, al leverde dat strafpunten op per race dat je eerder wisselde. Ook werd de joker weer van stal gehaald en kregen we 'Maximaliseren' waarbij je moest voorspellen hoeveel WK-punten Max na ieder kwartaal had.

 

Alles leek klaar voor 2020, maar toen kwam Corona. De coureurs zaten ongeveer al in de wagen om aan de eerste vrije training te beginnen, toen MacLaren twee personeelsleden met Corona bleek te hebben. Heel snel werd het feest toen afgelast en ook veel geplande races werden verplaatst of helemaal afgelast. Backlee F1 werd ook teruggebracht tot 2 delen. Minimaal 6 en maximaal 15 coureurs waarvan er minimaal 2 teamgenoten moesten zijn. Deze omschrijving om de keuze Hamilton, Bottas én Mercedes te kunnen kiezen, bleek zo ingewikkeld te zijn, dat de juwelier de enige was die deze uitleg goed snapte. En voor het eerst sinds zijn eerste deelname in 1884 wist Ed F1 te winnen! Eindelijk die welverdiende ster achter zijn naam!. In Light moest je de motoren over maximaal 20 races (wisten wij veel vóór het seizoen....) verdelen en dat deed Hugo het beste met de tweeling Paul en Wouter (identieke lijsten) op een gedeelde 2e plek.